هوالباقى بعد فناء کل شی
حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج سیدمحمود دعایی مرد صفا و دوستی و وفا و صمیمیت، رخت از سرای فانی برکشید و به دیار دوست سفر کرد.
درگذشت آقای دعايى نه فقط براى دوستان خاصش بلكه براى دانش و فرهنگ و اخلاق مصيبتى بزرگ است. دعايى دوست و دوستدار دانایی و فرهنگ بود و نسبتی صميمانه با مراکز علمی و فرهنگی كشور داشت. او که بيش از چهل سال مؤسسه مطبوعاتى بزرگى را با حزم و اعتدال اداره كرد خود کمتر مى نوشت اما به تحقیق يكى از اثرگذارترین روزنامه نويسان زمان ما بود و فضائل لازم براى اين مهم را داشت.
درود و رحمت الهى بر او باد که پاك و با صفا و دور از حرص و آز و حب جاه و مقام و مال و منال زیست و اهل صلح و دوستی و جوانمردی بود و شجاعت و تواضع فوق العاده را با هم جمع كرده بود.
مرگ چنين خواجه نه كاري است خرد
این مصيبت را به همه بازماندگان گرامى و دوستانش و به اهل دانش و اخلاق تسليت مى گویم.
رضا داوری اردکانی، 1401/03/16
