تردید ندارم که براهنی از نوادر زمان ما بود

هوالغفار
دریغ و تسلیت
درگذشت دکتر رضا براهنی برای اهل ادب و فرهنگ ایران و بخصوص برای من که سالها با او بحثها و گفتگوها و دوستیها داشته ام، یک ضایعه است. این ضایعه را به اهل ادب و فرهنگ ایران و البته به بستگان و فرزندان و همسر گرامیش تسلیت می گویم.
من درباره براهنی هر نظری داشته باشم نمی توانم تردید کنم که او از نوادر زمان ما بود.
در دهه های ۴۰ و ۵۰ شاید کسانی را با نیش قلم خود آزرده باشد اما تا آنجا که من می دانم و در حدی که دکتر براهنی را می شناسم او از سر دشمنی و کین توزی با اشخاص قلم نمی زد و به آنچه می گفت و می نوشت اعتقاد داشت.
براهنی شاعر و ادیب و رمان نویس بود و نقد ادبی در ایران را اگر نگویم بنیان گذاشت تعین و تشخص خاص بخشید.
این را هم می دانم که زندگی در دیار غربت تا چه اندازه برای او دشوار و ناگوار بود.
از خدای بزرگ آمرزگار مسئلت دارم که او را غریق دریای رحمت و مغفرت بیکران خویش فرماید و روحش را شاد کند.
رضا داوری اردکانی
۵ فروردین ۱۴۰۱