فرهنگستان علوم در سال گذشته از خانم دکتر میرزاخانی دعوت کرد که به ایران بیاید و می-خواست که او را به عضویت افتخاری فرهنگستان در آورد ولی دانشمند جوان بیمار و آزرده بود و عذر خواست. ما می دانستیم که بیمار است ولی گمان نمی کردیم که بیماریش چندان بی رحم باشد که گل تازه شکفته باغ دانش را بی پروا از شاخه بچیند و پرپر کند و غبار غم این باغ را غلیظ تر سازد.
مرگ ریاضی دان بزرگی که هنوز جوانیش به پایان نرسیده بود و امید می رفت که کارهای بزرگ دیگری برای علم جهان بکند، نه فقط مردم ایران را که هموطنش بودند بلکه همه جهان علم را در ماتم فرو برد. مسلماً نامش در تاریخ خواهد ماند و درخشید. روانش شاد و برخوردار از رحمت خدای بزرگ باد.
