به یاد سید جلال الدین آشتیانی

البته دوباره تکرار کرد که اینها هرچه باشد با فلسفه اسلامی قابل قیاس نیست. آن روز آغاز روابط دوستی ما بود. بعدها که به فکر افتاد اثری از کلیات فلسفه اسلامی فراهم آورد به من گفت که برای مدت یکسال از مشهد مقدس به تهران می آید تا با هم یک کتاب درسی در فلسفه اسلامی بنویسیم. شاید نظر ایشان این بود که کتاب متناسب وضع فلسفه جدید تدوین شود و مطالبی در آن بیاید که تا حدی پاسخگوی پرسش های زمان باشد و فکر می کرد که من می توانم در این کار کمک و همکاری کنم. نمی دانم چه شد که ایشان نتوانست به تهران بیاید و طرح تألیف کتاب درسی فلسفه منتفی شد، اما رابطه ما همچنان برقرار بود و گهگاه با هم مکاتبه-ای هم می کردیم و من بعضی مشکلاتم را در نامه مطرح می کردم و ایشان پاسخ می داد. آقای آشتیانی نامه  درخشانی به مناسبت درگذشت حضرت آیت ا… حاج سیدروح الله خاتمی به من نوشتند و افسوس می خورم که من هرچه گشته ام، آن نامه و نوشتة از هر حیث زیبا و نگاه-داشتنی، را نیافتم. در زمان مکاتبه فکر نمی کردم که هر بار که نامه می نویسم پرسشی از مسائل اساسی و اصلی فلسفه طرح کنم که اگر چنین کرده بودم اکنون مجموعه خوبی در دسترس داشتیم و شاید این مجموعه همان چیزی بود که آقای آشتیانی قصد تدوین آن را داشت، ولی غفلت کردم. اکنون همین نامه ها هم غنیمت است.