در بخشی از کتاب می خوانیم: هنر ابداع است و از میان موجودات تنها آدمی است که از این موهبت بهره دارد. یعنی ابداع کار خدایی است و آدمی در هنر ـ چنانکه در فلسفه نیز ـ تشبه به خداوند می‌کند. این تشبه مراتب دارد و در مطالعه این مراتب می‌توان عظمت و انحطاط اقوام و دوران‌ها را شناخت. در مواجهه با هنر همواره این پرسش فرعی در نظر است که شعر و هنر ما در چه وضعی است. اگر مردم از شعر و هنر رو بگردانند یا شاعر و هنرمند در میان‌شان نباشد، شئون دیگر زندگی‌شان خالی از خلل نمی تواند باشد. شعر و هنر حرف و تفنن نیست؛ اما چون هنر تفننی هم وجود دارد، گمان غالب این است که هنر وسیله تفنن است و مگر نگفته‌اند که شعر بیان عواطف است؛ شعر بیان عواطف نیست، بلکه صورتی از سکنی‌گزیدن در زمین و شرط زندگی انسان ماست. بی‌هنر زندگی‌کردن ممکن است؛ اما زندگی آدمی با زندگی همۀ حیوانات دیگر تفاوت دارد و این تفاوت در زبان و با هنر آشکار می‌شود. فضایل دیگر آدمی اعم از علم و تدبیر و صنعت همه فرع سکنی‌گزیدن شاعرانۀ آدمی است.
علاقمندان می توانند برای خرید کتاب های معرفی شده در انسان شناسی و فرهنگ به این کتابخانه یا سایت مربوط به آن مراجعه کنید. خانه کتاب دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به نشانی: تهران، پل گیشا، جنب دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ۶۱۱۱۷۹۵۲ – ۰۲۱ و ۰۹۳۸۴۴۳۹۵۷۷