دکتر داوری با اشاره به این نکته که از بزرگواری که قرار است در این مراسم تجلیل شوند و من درباره این دو سخن می‌گویم گفت: اما چه وجه مشترکی میان استاد انوار و مسجد جامعی وجود دارد. این دو وجوه اختلافی زیادی دارند اما وجوه مشترکی هم دارند. این دو بزرگوار فرهیخته و مظهر فرهنگ هستند. من ۶۰ سال است که استاد انوار را می‌شناسم. ایشان در جوانی علایقی سیاسی داشتند اما گوشه کتابخانه را ترجیح دادند و این گذشت نیست بلکه بزرگی ایشان در این است که با کتاب زندگی کردند.
وی افزود: با کتاب بودن بهترین زندگی است. استاد انوار و مسجد جامعی هر دو تهران شناس هم هستند. مسجد جامعی از خانواده روحانی و اهل فرهنگ هستند و از حدود ۴۰ سال پیش ایشان را می‌شناسم. خدماتی که ایشان به سینما و کتاب و هنر کردند از خدمات بزرگی است که به فرهنگ کردند. ایشان در اوایل انقلاب و بعداً در وزارت ارشاد کارهای عظیمی کردند.
دکتر داوری درباره فرهنگ گفت: همه مردم با فرهنگ هستند و فرهنگ جدا از مردم نیست. ما اجتماعی زندگی می‌کنیم و روابط ما تاریخی و فرهنگی است و روابط ما نیز بر اساس فرهنگ است. بشر در ابتدای زندگی تا به حال شاعر بوده است و وقتی می‌گوئیم فلانی با فرهنگ است درست است. عده‌ای هم مظاهر فرهنگاند و فرهنگ با آنها شناخته می‌شود. فرهنگ اصل و بنیادی دارد که قابل تعلیم نیست و کسانی‌اند که آنها را بنیان می‌گذارند و شاعران و متفکران بنیان گذار فرهنگاند و کسانی هستند که نگهبان و پاسدار فرهنگاند که علامت آن نیز عشق است.
دکتر داوری همچنین درباره مسجد جامعی گفت: ایشان به شدت متواضع‌اند که سخن گفتن درباره ایشان سخت است. ایشان همچنین بنایی در چاپ قرآن نفیس گذاشتند که قدر آن را آیندگان خواهند دانست. آقای مسجد جامعی آینده‌نگر هستند و کاری که آن روزها کردند برای امروز ما هم هست.