حرمت علوم انسانی و معلمان آن را نگه میدارد و توش و توان خویش را برای قوت بخشیدن به جایگاه و پایگاه علم در کشور و سیاست علمی کشور به کار میبندد. رضا داوری اردکانی با این سابقه و صبغه و در اوج دوره ثمردهی علمی و فیض بخشی فکری بانی جایزهای شده است تا شاید دانشجویان فلسفه را به کار خویش در تحصیل دانش فلسفی دلگرم کند. این دلگرمی دیروز در چهره دانشجویان قابل رویت بود. همانهایی که تا دیروز کتاب و دفتر خود را از آرا و شرحهای داوری اردکانی در سر کلاسهای فلسفه پر کرده بودند، امروز رو در روی آقای فیلسوف ایستاده بودند و زحمت برده خویش را با رضایت توام میساختند. اینانگیزش مبارک امری است که امروزه نهاد آکادمی ایرانی به آن محتاج است و امید میرود که رضا داوری اردکانی آغازگر مسیری شده باشد که دیگر پیشکسوتان علوم انسانی نیز آن را پی بگیرند.