ردکردن این

آیت الله محقق داماد: داوری متفکری دردمند و فیلسوفی جامع است

مقام والای علمی و فلسفی و فرهنگی جناب استاد داوری اردکانی بر اهل فضل و دانش و فرهنگ پوشیده نیست. ما هر دو فرزند کویر و اهل یزد هستیم و سابقه آشنایی بنده با ایشان و خانواده­شان بسیار طولانی است. آنچه که در سالیان دراز دوستی و همکاری با استاد داوری برای من همواره جالب بوده، این است که من عالم، فیلسوف، فقیه، ادیب و اصولی زیاد دیده‌ام، اما کسی که بین این دانش­ها با اخلاق و ادب جمع کند، به شدت کم دیدم و گزاف نمی‌گویم که دکتر داوری دانش و علم و حکمت را با اخلاق و ادب قرین ساخته است و به قول حافظ: اینکه می‌گویند آن خوشتر ز حسن/ یار ما این دارد و آن نیز هم.

درباره ویژگی­های بارز علمی و شخصیت ممتاز اخلاقی استاد داوری قبلاً در جلسات بزرگداشت ایشان صحبت کرده­ام. درباره شخصیت اخلاقی او همین را بگویم که داوری مستفیض به فیض رب است. اما درباره مقام والای فکری او می­توانم بگویم که داوری متفکری دردمند و دانشمندی فاضل، جامع، پرکار و به روز و به معنای واقعی یک فیلسوف است.

اما درباره دکتر داوری و فرهنگستان علوم هم یک کلمه بگویم. هویت فرهنگستان­ها این بوده است که یک مرکز عالی علمی و جمعی از ممتازترین دانشمندان کشور هستند که رئیس و اعضایشان را با استقلال خود و بر اساس مدارک و مدارج علمی و به دور از هر موضع غیرعلمی انتخاب می‌کنند و این اعضا منصوب جایی نیستند. این حُسن فرهنگستان و افتخاری برای انتخاب‌شوندگان بوده است. من که از سال 1370 عضو فرهنگستان علوم شدم محیطی علمی متشکل از بزرگترین دانشمندان کشور یافتم که دور هم جمع می­شوند و راجع به مسائل مختلف علمی و فرهنگی کشور به دور از هرگونه هیاهوی سیاسی و تبلیغاتی کار می­کنند و به دولت مشاوره می­دهند و همه اعضا از این بابت – چه در زمان ریاست مرحوم استاد دکتر علی شریعتمداری و چه از سال 1377 که استاد دکتر داوری از سوی مجمع عمومی فرهنگستان به رئیس­جمهوری پیشنهاد شدند و با حکم رئیس­جمهور ریاست فرهنگستان برعهده ایشان گذاشته شد- خوشحال بودیم. هویت و ماهیت حقوقی فرهنگستان همین نکته استقلالش بود.

متأسفانه مدت­هاست که این استقلال با مصوبه شورای­عالی انقلاب فرهنگی از بین رفته است و شاید اعضای محترم شورای­عالی در جریان امر فرهنگستان­ها و مصوبه جدید نبودند و کسانی از بیرون قصد دخالت داشته­اند. به هر صورت در پشت درهای بسته این نقطه امتیاز این مرکز علمی که مایه افتخار ایران­زمین بود از آن گرفته شده است.

اما می‌خواهم از آقای دکتر داوری تشکر کنم و دست ایشان را در این زمینه ببوسم که ایشان تمام تلاشش را گذاشت که این مسئله در فرهنگستان علوم اجرا نشود و افرادی به وسیله یک ابلاغ به‌ عنوان رئیس و یا عضو فرهنگستان منصوب نشوند. این استاد بزرگوار تا امروز هم موفق شده و توانسته است هویت و استقلال فرهنگستان علوم را حفظ کند. من به نمایندگی از همه دانشمندان فرهنگستان علوم بابت این کار از دکتر داوری تشکر می کنم.

خوشبختانه با توجه به شرایط دشوار کشور آقای دکتر داوری که بارها استعفا کرده بودند، درخواست دانشمندان فرهنگستان را پذیرفتند که در مسئولیت مدیریت فرهنگستان بمانند و اخیرآ رئیس­جمهور محترم حکم ریاست فرهنگستان­ها را تمدید کرده­اند.  امیدوارم این مرکز بزرگ علمی با مدیریت عالمانه و مدبرانه دکتر داوری بیش از پیش موفق و مؤید باشد.

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی

دانلود مطلب به صورت 

مطالب مرتبط :

در نگاه دیگران

می‌توان غرب را غربال کرد؟ یادداشت رضا دانشمندی در وب‌سایت خبرآنلاین

گونگی مواجهه با غرب و تجدّدش، دست‌کم در یک‌صد سال اخیر، از مهم‌ترین مسائلِ ایرانیان بوده است. اوائل که درکی سطحی از تجدّد وجود داشت، بعضی از «غرب‌پذیریِ» کامل گفتند و برخی هم بر طبل «غرب‌ستیزی» کوفتند. در این میان، کسانی هم سودای «غرب‌پالایی» و گزینش‌گری آن را در سر پروردند. انقلاب اسلامی، تبلور این راه سوم – در برابر کهنه‌پرستی و نوگرایی افراطی – بود و بنا داشت طرحی متفاوت در اندازد که نیکویی‌های قدیم و جدید را هم‌زمان داشته باشد. ناگفته نماند که پهلوی هم به گونه‌ای دیگر، از این مسیر رفته بود و درصدد پالایش غرب و گزینش پاره‌هایی از تجدّد بود ، که البته فرجام نوسازیِ ناموزون و نیاندیشیدۀ پهلوی، شد «انقلاب اسلامی ۱۳۵۷». یکی از بزرگان اندیشه که روزگاری مدافع نگاه گزینشی به تجدّد بود*، اما در سال‌های اخیر در نقد رویکردِ سوم بسیار گفته/نوشته، دکتر «رضا داوری اردکانی»، استاد بازنشستۀ گروه فلسفۀ دانشگاه تهران و رئیس کنونی فرهنگستان علوم است.

*دکتر داوری اردکانی پس از مطالعه یادداشت آقای دانشمندی، ضمن تشکر از یادداشت ایشان، اظهار داشتند که من هرگز مدافع نگاه گزینشی به تجدد نبوده‌ام.

ادامه مطلب »
در نگاه دیگران

فرهیختگان؛ داوری به وبر توجه پیدا کرده اما هایدگر را کنار نگذاشته

به گزارش فرهیختگان، در ادامه سلسله گفت‌و‌گوها در‌مورد موضع دکتر رضا داوری‌اردکانی در باب علم دینی و جامعه اسلامی با سید‌حسین شهرستانی، مدیرگروه حکمت هنر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی به گفت‌و‌گو نشستیم. شهرستانی با نقد دیدگاه قاسم پورحسن و عبدالحسین خسروپناه در باب علم دینی به تشریح دیدگاه دکتر داوری در این زمینه پرداخته است. او معتقد است دکتر داوری دچار نوعی شیفت پارادایمی از هایدگر به وبر شده‌ است، اما این به این معنی نیست که کاملا هایدگر را کنار گذاشته باشد. در ادامه مشروح گفت‌و‌گوی ما با این پژوهشگر فلسفه و ادبیات از محضرتان می‌گذرد .

ادامه مطلب »
0%